Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια συνεχής επίθεση από τα συστημικά ΜΜΕ στην ελληνική νεολαία. Όταν χιλιάδες μαθητές πριν 3 χρόνια διαδήλωναν για τη Μακεδονία, χαρακτηρίζονταν ως ”ακροδεξιοί”, ”μακεδονομάχοι” και ”γραφικοί” από φυλλάδες, κανάλια και ”προοδευτικούς” δημοσιογράφους των πάνελ. Από τη γενιά του ”καφέ και του καναπέ”, τους ”αναρχικούς” στα χρόνια των μνημονίων περάσαμε στους ”φασίστες”.
Και οι ταμπέλες έρχονται και παίρνουν. Βεβαίως η επίθεση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Έχει βαθειά ιδεολογικά, κοινωνικά, ακόμη και ταξικά χαρακτηριστικά. Τα παιδιά των ΕΠΑΛ, των λαϊκών γειτονιών στις μεγαλουπόλεις, στα οποία οι κυβερνητικές πολιτικές τους έχουν στερήσει οράματα, ευκαιρίες και αξίες, τα μίντια έρχονται να στοχοποιήσουν με κάθε ευκαιρία. Διότι εκεί δεν θα βρεις ποτέ παιδιά ”δεξιών φιλελεύθερων” πολιτικών τζακιών ούτε ”επαναστάτες” της αριστερής νομενκλατούρας. Είναι απλοί μαθητές οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι πατριώτες και αγωνίζονται για τις σπουδές τους. Και βεβαίως αυτή η νεολαία είναι που φέρνει τις κοινωνικές αλλαγές και τη ζωντάνια. Αυτή η νεολαία ενοχλεί πολλούς τελικά. Οι ”ανεύθυνοι” νέοι που κάθονταν στα παγκάκια της καραντίνας. Οι νέες μητέρες και εργαζόμενες που δεν έκαναν καριέρα ινφλουένσερ.
Δυστυχώς, όντως σε κάποιες περιπτώσεις παρατηρείται αύξηση της παιδικής και εφηβικής βίας. Σε αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να σκύψουμε όλοι μαζί, πολιτεία, οικογένειες, φίλοι, δάσκαλοι. Η απομάκρυνση από την Εκκλησία, ο αθεϊσμός, η ενδοοικογενειακή βία, τα παρακμιακά πρότυπα των ριάλιτι, σειρών και ταινιών, η ευθυνοφοβία, ο εγωκεντρισμός δημιουργούν τις ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης παραβατικών συμπεριφορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου