Πατριωτικό συναίσθημα στους νέους: Μύθος ή Πραγματικότητα;

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Ένα παλαιό ρητό αναφέρει: «Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι». Για άλλη μια φορά βλέπουμε ότι ο λαός έχει δίκιο. Χωρίς αμφιβολία, η παρέα και οι φίλοι μας συμβάλλουν στην τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Κατά την εφηβική ηλικία, κυρίως, και αργότερα, το άτομο ολοκληρώνει την πλάση των ιδεολογικών του πεποιθήσεων. Σε αυτό παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο η παρέα. Και οι γονείς βρίσκονται σε δηλωτική θέση, μα τον άμεσο επηρεασμό τον έχουν οι φίλοι μας.

Εάν ο νέος συναναστρέφεται με παρέες που πηγαίνουν ανάλογα με την μόδα και τα πιστεύω της εκάστοτε εποχής, τότε είναι καταδικασμένος να μείνει στην αμάθεια. Ιερές αξίες όπως η αγάπη και ο σεβασμός, κυρίως ο σεβασμός, προς την Πατρίδα, την Ορθοδοξία και τα οποιαδήποτε Πατριωτικά συναισθήματα του καθενός, δεν εμπεριέχονται σε φίλους που υποστηρίζουν τα κινήματα που αλλάζουν με τον καιρό, όπως οι τέσσερις εποχές του χρόνου. Ναι, τόσο συχνά αλλάζουν οι πεποιθήσεις σε τέτοιες παρέες.

Ο νέος επιβάλλεται – και αυτή είναι ευθύνη της οικογένειας – να είναι μέλος σε κοινωνικούς κύκλους που σέβονται τα Πατριωτικά συναισθήματα. Ας μη τα ασπάζονται, τουλάχιστον τα σέβονται. Γιατί ο σεβασμός είναι το μείζον πρόβλημα στις μέρες μας. Για να το πούμε και λαϊκά, βρισιές προς τα Θεία και την Πατρίδα οι νέοι σήμερα τις έχουν για καραμέλα. Αυτό είναι μεγίστη έλλειψη σεβασμού – και αυτή, επίσης, είναι ευθύνη της οικογένειας – και δυστυχώς δεν υπάρχει αντίδοτο για τέτοιου είδους ασθένειες.

Αναμφίβολα, τα Πατριωτικά συναισθήματα είναι μια πραγματικότητα. Υπάρχουν στην πλειοψηφία, μα λόγω των τρομοκρατικών συνθηκών που επικρατούν πλέον, είναι δύσκολη έως ανέφικτη η εκδήλωσή τους. Όμως, πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Είναι αδιανόητο να φοβόμαστε πια να λέμε δημόσια ότι αγαπάμε την Ελλάδα στην Ελλάδα!

Με ελπίδα,

ο Απελευθερωτής