Όλων των λεγομένων θρησκειών οι αρχηγοί τους είναι μέσα στους τάφους τους. Μόνο της Ορθοδοξίας ο Αρχηγός, ο Χριστός έχει κενό τάφο.
Εάν πάτε στου Βούδα τον τάφο, θα τον βρείτε τον Βούδα μέσα. Τα λείψανά του είναι μέσα εκεί τα κράτησε ο θάνατος.
Εάν πάτε στον τάφο του Μωάμεθ, θα βρείτε τα λείψανα του εκεί.
Αν πάτε στον τάφος Ζωροάστρη, αν πάτε σε οποιονδήποτε αρχηγό λεγόμενων θρησκείας, ο τάφος του είναι ασφαλισμένος. Μόνο ο τάφος του Ιησού, του Εσταυρωμένου, του Ναζαρηνού είναι κενός. Δεν κατόρθωσε να τον κρατήσει ο τάφος.
Και εμείς οι οποίοι είμαστε οι ακόλουθοί Του, πρέπει να χαιρόμαστε ταπεινώς για το θέμα αυτό, διότι ο αρχηγός της πίστεως μας Ανέστη και κατά συνέπεια, έδωσε δικαίωμα και σε καθέναν που θα πιστεύει σε Αυτόν να αναστεί και θα αναστηθούμε...
Το σοβαρότερο λοιπόν θέμα είναι η Ανάσταση του Ιησού. Και γνωρίζετε τι έκαναν αυτοί Εβραίοι από την πρώτη ημέρα που Ανέστη ο Χριστός.
Τί ήταν η πρώτη τους ενέργεια; Να πληρώσουν χρήματα ικανά στους στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο του Χριστού και να πούνε, ότι ενώ κοιμόντουσαν, έκλεψαν οι μαθητές Του τον Χριστό.
Και αν τους καλέσουνε σε δίκη, διότι έπρεπε να περάσουν στρατοδικείο και να εκτελεστούν, εφόσον ήταν φρουροί και κοιμηθήκανε, τους δώσανε διαβεβαιώσεις: «ποιήσουμεν υμάς αμερίμνους». Μην ανησυχείτε, θα πληρώσουμε εμείς...
Από τότε έπεσε το Εβραϊκό χρήμα για να σφραγιστεί, να καλυφθεί η υπόθεση της Αναστάσεως, ότι ο Χριστός δεν Ανέστη, αλλά εκλάπη.
Αλλά ο Χριστός μας είχε πει γρηγορότερα προφητικώς, το εξής: εάν σεις σιωπήσετε, οι λίθοι κεκράξονται (Λουκ. 19,40). Αν σας το κλείσουν δηλ. με λεφτά το στόμα το δικό σας, να μην ομολογήσετε την Ανάσταση ή κάθετι του Ιησού, που έχει σχέση με την σωτηρία του ανθρώπου, θα μιλήσουν τα λιθάρια.
Εν προκειμένω, ομιλούν τα οθόνια, τα σεντόνια. Εν προκειμένω ομιλεί το σουδάριον, το τυλιγμένο σε έναν τόπο. Αυτά ομιλούνε και λένε, ότι ο Χριστός δεν εκλάπη, αλλά Ανέστη.
Η Μεγάλη Παρασκευή αγαπητοί μου είναι απόδειξη της γνησίας Αναστάσεως του Χριστού, διότι έλαβαν χώρα τέτοια γεγονότα, που εξασφάλισαν τη γνησιότητα της Αναστάσεως.
Πρώτον: ο Χριστός μας, εσπαργανώθη και ετάφη κατά το Ιουδαϊκό έθιμο. Τον άλειψαν δηλ. με μία κολλητική ουσία όπως είναι η ρητίνη (το ρετσίνι) η δικιά μας, που είναι από σμύρνα και αλόη. Η σμύρνα και η αλόη εκτός του αρώματος που βγάζει, αφήνει ένα υπόλοιπο που είναι σαν ρετσίνι. Και το εφάσκιωσαν με ένα σεντόνι καθαρό. Αυτό το σεντόνι με αυτή την κολλητική ουσία, κολλάει επάνω στο δέρμα του Ιησού και έγινε γρανίτης, έγινε μπετόν!
Αν όμως οι Μαθητές του Χριστού έκλεβαν το σώμα του Χριστού, πώς βρέθηκε το σεντόνι μέσα στον τάφο και μάλιστα τυλιγμένο; Δηλαδή έκλεψαν το σώμα του Χριστού, βγάζοντας το σεντόνι; Πήγανε οι Μαθητές καζάνια με νερό ζεστό και Τον μουλιάσανε μέσα τον Χριστό και να το βγάλουνε; Και γιατί να το βγάλουνε; Γιατί να το κάνουν αυτό οι Μαθητές; Οι κλέφτες κάνουν αυτά τα πράγματα; Αστεία πράγματα!
Εάν πήγανε δύο, τρεις, πέντε μαθητές να τον κλέψουν κάποια στιγμή που οι στρατιώτες κοιμόντουσαν, τί θα έκαναν; Θα έβαζαν μία κουβέρτα κάτω, θα Τον έβαζαν τον Χριστό επάνω, δύο μπροστά και δύο πίσω για να φύγουν. Ή θα Τον έβαζαν σε ένα τσουβάλι μεγάλο και θα τον έπαιρνε ένας στον ώμο και θα έφευγε. Νομίζω... Έτσι δεν κλέβουνε; Δεν ξέρω αν εσείς ξέρετε κάποιον άλλον τρόπο κλοπής...
Δεύτερον: το σουδάριον (αυτό που δένουν το κεφάλι), το βρήκαν τυλιγμένο εκεί στην άκρη. Για ποιό λόγο να είναι εκεί πέρα και ποιός το τύλιξε;
Τρίτον: ο Χριστός τάφηκε σε καινό μνημείο. Δεν τάφηκε σε κοινό μνημείο, αλλά σε καινό, αφού κανένας άλλος άνθρωπος, δεν θάφτηκε ποτέ εκεί. Ήταν ο πρώτος που θάφτηκε σε εκείνον τον τάφο. Και αυτό έγινε για να μην συκοφαντηθεί η Ανάσταση. Διότι είχε γίνει ένα θαύμα νεκρανάστασης παλαιότερα επί εποχής Ελισσαίου και αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.
Συγκεκριμένα κατά λάθος και κατ' ανάγκη ρίξανε ένα λείψανο στο τάφο του Προφήτη Ελισσαίου, χωρίς να το θάψουν. Και όταν ο νεκρός άγγιξε πάνω στο λείψανο του Προφήτη, αναστήθηκε.
Για να μην μπορεί λοιπόν κανείς να πει ο Χριστός ανέστη δυνάμει άλλων αγίων λειψάνων κ.λπ. και έτσι κατά Θεία Οικονομία τάφηκε σε καινό τάφο, που δεν είχε κανένας ποτέ ταφεί εκεί.
Τέταρτον: Τί πήγαν και είπανε στον Πιλάτο, οι Γραμματείς, οι Φαρισαίοι και οι Αρχιερείς; Του είπαν:
- Θυμηθήκαμε κύριε, ότι Εκείνος ο πλάνος όταν ζούσε, είπε ότι μετά την τρίτη μέρα εγείρουμε. Δώσε εντολή να πάνε να σφραγίσουνε τον τάφον, μήπως πάνε οι μαθητές Του και Τον κλέψουνε και μας πούνε έπειτα ότι Ανέστη και γίνει η εσχάτη πλάνη χειρότερη της πρώτης (Ματθ. 27,63-64)
Αν είναι πλάνος κύριοι, τί φοβάστε από έναν πλάνο; Αν όμως δεν είναι πλάνος, πού πάτε κόντρα σε ένα Θεό;
Αλλά πάντοτε ο άνθρωπος είναι ανακόλουθος στις ενέργειές του και μάλιστα όταν θεομαχεί. Είναι πολύ αστείος, είναι πολύ κουτός, είναι πολύ φαιδρός. Είναι σαν τον σκύλο που του πετάς το λιθάρι και αντί να έρθει ο σκύλος να σου δαγκώσει το χέρι που πετάς το λιθάρι, τρέχει να δαγκώσει το λιθάρι. Έτσι είναι οι άνθρωποι αυτοί.
Εν πάση περιπτώσει το αποτέλεσμα είναι να απαντήσει ο Πιλάτος:
- Έχετε κουστωδίαν, έχετε ανθρώπους. Πηγαίνετε και ασφαλίστε τον τάφο. Πάρτε ό,τι μέτρα νομίζετε (Ματθ. 27,65).
Και πήγαν και ασφάλισαν τον τάφο. Δηλ. βάλανε αλυσίδες γύρω από τον τάφο, βάλανε κλειδαριές, βάλανε την πέτρα την μεγάλη και ασφάλισαν τον τάφο. Άνδρες απ' έξω φυλάνε, ποιός θα πάει να Τον πάρει; Και ποιός θα αποκυλίσει τον λίθο άλλωστε; Ποιός θα πάρει αλυσοπρίονα να κόψει τις αλυσίδες;
Πώς τώρα οι μαθητές τα μέτρα που πήραν οι Εβραίοι και ασφάλισαν τον τάφο τα διερρήχθησαν και πήραν τον Χριστό από μέσα και Τον κλέψανε;
Όλα αυτά είναι εναντίον τους. Δεν κάνανε τίποτα άλλο με την κακία τους, παρά μόνο να εξασφαλίσουν την γνησιότητα της Αναστάσεως του Χριστού.
Και όλα έγιναν από σκοπού, κατά Θεία Οικονομία, για να μην μπορεί να πει κανένα πονηρό στόμα, ότι ο Χριστός εκλάπη και δεν Ανέστη..
Και εντούτοις εμείς, χωρίς να το βασανίζουμε το θέμα, εύκολα λέμε:
- Και Ποιός Τον είδε τον Χριστό ότι Ανέστη;
Και τόσα άλλα λέγονται και τόσα άλλα συζητούνται... που δεν αντέχουν καν στη λογική, διότι από τα κείμενα της Γραφής, δεν βγαίνει ένα τέτοιο πράγμα και δεν αντέχουν...
Και εάν ξέρουμε, ότι υπάρχει ένα γεγονός, θανάτου, ταφής, αναστάσεως κ.λπ. αυτά τα ξέρουμε από τις Γραφές. Οι Γραφές λοιπόν μας λένε, ότι Τον Σταύρωσαν, ότι Τον ενταφίασαν κ.λπ.... Αυτές οι Γραφές μας λένε, ότι ο Χριστός Ανέστη. Πώς λοιπόν τώρα κολοβώνεις την Γραφή και δέχεσαι όσα θέλεις να δεχτείς και απορρίπτεις όσα δεν θέλεις; Ή θα την πάρεις ολόκληρη ή θα την απορρίψεις ολόκληρη και θα πεις, ότι η υπόθεση του Χριστού είναι φανταστική, είναι απάτη, είναι πλάνη, εγώ δεν την παραδέχομαι. Δεν μπορείς όμως να την κολοβώνεις τη Γραφή, χωρίς να έχεις την ανάλογη ευθύνη, έναντι αυτής της Γραφής.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου