"Θράκη", όπως λέμε "Μακεδονία"

Γράφει ο Γιάννης Χ. Κουριαννίδης, Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική» 

 

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω πρόσφατα (15-17 Οκτωβρίου), στην Αλεξανδρούπολη, ένα πολύ ενδιαφέρον συνέδριο για την ιστορία της πόλης και της γύρω περιοχής, που συνδιοργάνωσαν το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και του δήμου της πόλης.

Οι εισηγήσεις, στην πλειονότητά τους, ήταν πολύ ενδιαφέρουσες, κάποιες μάλιστα συνεισέφεραν στην ιστορική έρευνα προσκομίζοντας καινούργια στοιχεία, όπως λ.χ. αναφορικά με το πολεοδομικό σχέδιο της πόλεως ή για τις σκοτεινές πτυχές των κατά καιρούς βουλγαρικών κατοχών της πόλης.

Δυστυχώς, για άλλη μία φορά, αρνητικά σχόλια προκάλεσαν οι ανακοινώσεις μερίδας αρχαιολόγων, οι οποίοι εμμένουν στη χρήση όρων που ναι μεν έχουν καθιερωθεί στον επιστημονικό κόσμο, αλλά από σχολές άλλων χωρών, κυρίως της Βουλγαρίας, οι βλέψεις της οποίας για τη Θράκη μάς έχουν αποτυπωθεί επανειλημμένως τόσο ιστορικά όσο και επιστημονικά.

Έτσι, για άλλη μία φορά ακούσαμε για την «Αιγαιακή Θράκη», για εποχές που οι αποικίες «των ελληνικών πόλεων συνάντησαν τον πολιτισμό των Θρακών», αλλά και για την «εξοικείωση των αυτοχθόνων κατοίκων με την παρουσία των Ελλήνων»!

Είναι σαφής δηλαδή στις τοποθετήσεις αυτές ο διαχωρισμός των Θρακών από τους υπόλοιπους Έλληνες. Θα έλεγε κανείς ότι γίνεται προσπάθεια προσαρμογής τους σε μία «επιστημονική ορθότητα», αντίστοιχη της λεγόμενης «πολιτικής ορθότητας», που κυριαρχεί στην πολιτική μας ζωή στρεβλώνοντας το αξιακό σύστημα του Ελληνισμού και προσπαθώντας να επιβάλει κοινωνικές αντιλήψεις ξένες με αυτό.

Για να γίνει αντιληπτό το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό, θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε κάποιες αντιστοιχίσεις. Οι Σκοπιανοί, αναφερόμενοι στις «αλυτρωτικές» τους «επιστημονικές» τοποθετήσεις στον ενιαίο χώρο της Μακεδονίας, ομιλούν για «Μακεδονία του Αιγαίου», δηλαδή για «Αιγαιακή Μακεδονία», όπως ακριβώς κάνουν και οι Βούλγαροι για τη Θράκη μας. Ο όρος των Σκοπιανών δεν έγινε ποτέ αποδεκτός από την ελληνική επιστημονική κοινότητα, και ορθώς. Γιατί όμως έγινε δεκτός και χρησιμοποιείται ο αντίστοιχος των Βουλγάρων; Τι εμποδίζει τους αρχαιολόγους μας να χρησιμοποιούν λ.χ. τον όρο «ελληνική Θράκη», για το τμήμα της που βρίσκεται εντός των ελλαδικών ορίων;

Οι Σκοπιανοί επίσης αναφέρονται σε «κατάκτηση» της Μακεδονίας και «εξελληνισμό» των Μακεδόνων. Σε τι διαφέρουν λοιπόν οι παραπάνω αναφερθείσες τοποθετήσεις των αρχαιολόγων μας, που διαχωρίζουν τους Θράκες από τους λοιπούς Έλληνες; Θα έκαναν το ίδιο μεταξύ Μακεδόνων και λοιπών Ελλήνων; Προφανώς όχι σήμερα, που το θέμα έχει λάβει τις γνωστές πολιτικές του διαστάσεις. Γιατί λοιπόν το κάνουν αναφορικά με τη Θράκη; Δεν αντιλαμβάνονται ότι κάποια στιγμή οι τοποθετήσεις τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βάρος της πατρίδας μας, αν αποφασίσει η Βουλγαρία να μετέλθει ανάλογων πρακτικών με τα Σκόπια;

Δυστυχώς, η αβελτηρία αυτή έχει αποτυπωθεί στο παρελθόν και σε πολιτικό επίπεδο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει, αλήθεια, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ήταν υπουργός Τουρισμού, που είχε συμφωνήσει με τη Βουλγάρα ομόλογό του να υλοποιήσουν οι δύο χώρες κοινό τουριστικό πρόγραμμα υπό τον τίτλο «Ελάτε στη Θράκη, τη γη τού Ορφέα»; Μπορεί άραγε να διανοηθεί κανείς ένα αντίστοιχο πρόγραμμα μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων υπό τον τίτλο «Ελάτε στη Μακεδονία, τη γη τού Μεγάλου Αλεξάνδρου»; (Αν και μετά την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς!)

Η γειτονική και «φίλη» σήμερα χώρα, μέσω της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών, έχει καθιερώσει διεθνώς όρους όπως «Θρακολογία», έχει διοργανώσει πλήθος αρχαιολογικών εκθέσεων σε όλον τον κόσμο με τα πλούσια εκθέματα της θρακικής γης, πολλά από τα οποία φέρουν και επιγραφές σε μία γλώσσα που οι Βούλγαροι προφανώς και δεν μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν, αφού είναι η ελληνική! Η γη της Θράκης αποκαλύπτει την ιστορική αλήθεια, η οποία όχι απλώς παραποιείται από τη βουλγαρική πλευρά, αλλά δυστυχώς αυτό δείχνει να ενισχύεται από τις πρακτικές της ελλαδικής πλευράς, σε όλους τους τομείς.

Η κακώς νοούμενη «πολιτική φιλίας» δεν απέτρεψε τη Βουλγαρία να μπλοκάρει την είσοδο των Σκοπίων ως «Μακεδονία» στην Ε.Ε. προτάσσοντας το δικό της ιστορικά στρεβλό αφήγημα ότι όλοι οι Σκοπιανοί όχι μόνο δεν είναι «Μακεδόνες», αλλά είναι Βούλγαροι. Τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να παρουσιάσει το δικό της αφήγημα της αδιαμφισβήτητης ιστορικής αλήθειας περί της ελληνικότητας των Θρακών, του πολιτισμού και της Ιστορίας τους;