Ζει Κύριος ο Θεός ημών! Ζει και χαρίζει Ζωή!
Ο Κύριος μας είναι διαρκώς Παρών στη ζωή μας, ελπίδα και δύναμη μας. Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης έλεγε : « Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλενει κάτι που δεν το περιμένεις . Αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς. Γιατί κι Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού». Ένας αγώνας είναι η ζωή μας, που στόχο έχει τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Ένας δρόμος που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών.
Ο αγώνας αυτός είναι δύσκολος, αλλά και γλυκύς συνάμα. Ως συνοδοιπόρο και καθοδηγητή μας σ΄ αυτόν τον αγώνα, τον καλόν και πνευματικό, έχουμε τον πνευματικό μας πατέρα. Πρόκειται για ένα Λειτουργό Του Υψίστου, ένα όργανο της Θείας Χάριτος που μέσα από τούτο το μέγα και ευωδιαστό αξίωμα της Ιερωσύνης, ως δώρο του Κυρίου, δύναται να συγχωρέσει τις αμαρτίες μας μυστηριακά. Δι΄αυτού του τρόπου ενεργεί ο Θεός και τα χρώματα της ψυχής μας ζωντανεύουν εκ νέου, ομορφαίνοντας την.
Ο πνευματικός μας πατέρας αναλαμβάνει τη διακονία των ψυχών ημών και αγωνίζεται μαζί με μας για τη σωτηρία μας. Αποτελεί ένα λιμάνι για κάθε ψυχή που του εμπιστεύεται ο Θεός. Ακούει προσεκτικά τα βάρη που του εναποθέτουμε, τις δυσκολίες, τις ενοχλήσεις, τους πόνους, τις δοκιμασίες και αμέσως μας συμβουλεύει και μας προτρέπει σε θερμή προσευχή, προκειμένου να μπορέσουμε να τα καταπολεμήσουμε με την Χάρη Του Θεού. Εκτός απ’ τα παραπάνω ζητούμε τη βοήθεια του και τη γνώμη του για αποφάσεις που σκεφτόμαστε να λάβουμε στη ζωή μας, μοιραζόμαστε τα όνειρα μας και τις χαρούμενες στιγμές μας. Πραγματικά είναι μοναδικό το συναίσθημα, όταν γνωρίζουμε και νιώθουμε, ότι υπάρχει κάποιος που χαίρεται με τη χαρά μας, πονάει μαζί μας και πάντα βρίσκεται εκεί και μας περιμένει να πάμε, όποτε εμείς το θελήσουμε. Κατευθύνει, έτσι, την πορεία του βίου μας, σεβόμενος πάντοτε την ελευθερία που μας χάρισε ο Φιλάνθρωπος Θεός.
Πόση ευγνωμοσύνη προς το Θεό και απέραντη αγαλλίαση νιώθουμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε κοντά στον προορισμένο για εμάς από το Θεό πνευματικό πατέρα. Έναν πατέρα που μπορούμε να του εμπιστευτούμε τα πάντα και την πιο απόκρυφη σκέψη μας. Έναν πατέρα μ’ ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη, τόση πατρική αγάπη, που αντανακλά -τηρουμένων των αναλογιών – την Αγάπη του Θεού Πατέρα και τούτη η πατρική αγάπη μας μετατοπίζει σ’ έναν τόπο παραδεισένιο, γαλήνιο, μακριά από κάθε κοσμική και υλική επιθυμία. Τόσο ζεστό και γλυκό το χαμόγελο του πνευματικού μας πατέρα, που μας αναπαύει, μας παρηγορεί, ιδιαιτέρως όταν αυτό το χαμόγελο συνοδεύεται απ’ την προσφώνηση «Παιδάκι μου». Και ενώπιον αυτού μένεις να θαυμάζεις και να προσπαθείς να κατανοήσεις με πόση στοργή και αγάπη μπορεί να καταλαμβάνεται η καρδιά ενός πνευματικού. Ένας πνευματικός μπορεί να μας αλλάξει ολόκληρη τη ζωή και να τη θέσει σε τροχιά Χριστού. Πόση ευλογία, πόση ειρήνη, πόση ευτυχία νιώθουμε κοντά του! Ένας Λειτουργός του Υψίστου με σύνθημα του, ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, διότι ιερέας που δεν είναι πατριώτης, είναι μισός ιερέας. Νιώθουμε την ανάγκη να μιμηθούμε την ταπείνωση, την πραότητα, την ολιγάρκειά του, τη φιλοπατρία του, την αυτοθυσία και την αγάπη του για το Θεό και τον άνθρωπο, που κάνουν τις καρδιές μας να σκιρτούν και να κατακλύζονται από Θεία λαχτάρα.
Πνευματικός πατέρας και πνευματικά τέκνα προσεύχονται αδιαλείπτως ο ένας για τον άλλον, ώστε να αξιωθούμε με την Χάρη και την Αγάπη του Θεού να ακούσουμε τη γλυκειά φωνή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να μας καλεί στα Δεξιά Του.
Ο Πανάγαθος Θεός να μας ευλογεί και να μας αγιάζει πάντοτε! Αμήν!
Kατάθεση ψυχής από μία Φοιτήτρια Νομικής ΕΚΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου