2 χρόνια σχεδόν κλείνει η κυβέρνηση των "Αρίστων", των "φιλελευθέρων". Τώρα θα αναρωτηθεί κανείς πως η είναι μια κυβέρνηση των αρίστων, τη στιγμή που βασίζεται στην "αγία" οικογενειοκρατία, τα κολλεγιο-στελέχη της, τα ακριβά σακάκια από τις λαϊκές που πρωτοστατούν στις στενές συσκέψεις της ΟΝΝΕΔ. Ένα κόμμα που τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται για το πώς θα απεμπολήσει από πάνω του οτιδήποτε θυμίζει δεξιά, συντηρητισμό, παράδοση, Πατρίδα. Ειδικά επί δυναστείας Μητσοτάκη με αφορμή και τον κορονοϊό, μια ολοκληρωτική παρέμβαση στην οικονομία η οποία όμως εν τέλει δεν βοήθησε το Έθνος αλλά τις πολυεθνικές, δείχνει τις πραγματικές μετα-νεοφιλελεύθερες θέσεις του Μαξίμου.
Πριν 2 χρόνια ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού αγανακτισμένο από τα μνημονιακά μέτρα λιτότητας της πρώτης φοράς αριστεράς, την προδοσία της Μακεδονίας, την εγκληματικότητα και την κοινωνική ανασφάλεια, επέλεξε να το ρίξει στους "Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και βλέπουμε". Πρέπει να καταλάβουν όμως στην κυβέρνηση ότι αυτό το επιχείρημα τους τελειώνει. Και δεν είναι αντιπολιτευτική ηττοπάθεια αυτό το συμπέρασμα, είναι πολιτικός ρεαλισμός. Ως Ε.Ο.Ν. μας ενδιαφέρει μόνο το καλό του τόπου μας, των Ελλήνων. Μακάρι η κυβέρνηση να έπραττε υπέρ του Έθνους και θα είχε την υποστήριξη του λαού. Η εφαρμογή όμως της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών, τα πολύμηνα λοκντάουν, το κλείσιμο των Εκκλησιών, οι περίεργες διαθέσεις για "επίλυση" των Ελληνοτουρκικών ακολουθώντας την γραμμή του συστήματος Σημίτη, η συνεχής προβολή και υποστήριξη μόνο των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, τρανσέξουαλ, κτλ από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, έχουν δημιουργήσει μια τεράστια δυσαρέσκεια στους ίδιους τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Κι αν συνεχιστεί το ίδιο έργο μέχρι τέλους της τετραετίας, παρά τις πετσομένες δημοσκοπήσεις, η τεράστια εκλογική κατρακύλα της κυβέρνησης που έρχεται θα είναι έκπληξη για πολλούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου