Παρότι η τοποθέτηση ενός Ελληνοκυπρίου σε θέση δημοσίας ευθύνης σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνιστούσε μια ισχυρή συμβολική κίνηση για τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ του Εθνικού κορμού και της Μεγαλονήσου, η σημερινή υπουργοποίηση του Χρήστου Στυλιανίδη από την ξενόδουλη κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώσει περίτρανα πόσο βαθιά έχει διαποτίσει η νεοραγιαδική ιδεολογία του ενδοτισμού και της τουρκοψυχίας το εγχώριο σιχαμερό πολιτικό σύστημα. Λειτουργώντας ως ανάχωμα του Σημίτη στην Κύπρο και επικεφαλής του ΟΠΕΚ, ο Χρήστος Στυλιανίδης υπήρξε είς εκ των πιο ενθέρμων υποστηρικτών του σχεδίου Ανάν την περίοδο του δημοψηφίσματος για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, πολεμώντας λυσσωδώς το υπερήφανο "ΟΧΙ" του τότε Προέδρου ΚΔ Τάσσου Παπαδόπουλο και προπαγανδίζοντας ως μονόδρομο ένα αισχρό αντεθνικό σχέδιο, το οποίο θα οδηγούσε σε καθολικό έλεγχο της Μεγαλονήσου από την Τουρκία και προς τιμήν της η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων αδερφών μας στην Αφροδισία πέταξε οριστικά στον κάλαθο των αχρήστων.
Σε μιά περίοδο κατά την οποία οι συζητήσεις γύρω από τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και την απαράδεκτη αναγνώριση δύο κρατών στο νησί έχουν τεθεί εκ νέου στο τραπέζι των διπλωματικών επαφών, η επιλογή του συγκεκριμένου ανθρώπου από τον σκληρό πυρήνα των σιωνιστών κυβερνώντων μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η έγκριση στο πρόσωπό του εκπέμπει το ακριβές και σαφές κατευναστικό μήνυμα, το οποίο θέλει να στείλει στο εξωτερικό η αργυρώνητη πολιτική φαρσοκωμωδία του κ. Μητσοτάκη, ότι προτίθεται να προβεί σε πολλαπλές υποχωρήσεις, προκειμένου να φτάσουμε στο Κυπριακό σε μια λύση αντιγραφής και επαναφοράς του σχεδίου "Ανάν". Βρισκόμαστε αναφανδόν εν μέσω μιάς εν εξελίξει Εθνικής προδοσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου