«Μάνα!» Μία λέξη, ένα πρόσωπο, χιλιάδες συναισθήματα!
Κοντά στη Μάνα τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι εκείνα της απέραντης χαράς, της ασφάλειας, της σιγουριάς, της ηρεμίας. Η μάνα είναι η μόνη που δύναται να κάνει τα παιδιά της να νιώσουν, ότι έχουν ένα αληθινό στήριγμα, μια αγκαλιά πάντοτε έτοιμη να τα δεχθεί με αγάπη, που ποτέ δε θα τα προδώσει, αλλά θα είναι πάντοτε εκεί ακοίμητος φρουρός για οτιδήποτε χρειαστούν. Εκείνη η μάνα αγωνίζεται όλη την ημέρα, για να ευχαριστήσει το σύζυγο και τα τέκνα τους. Να ετοιμάσει φαγητό , να πλύνει τα ρούχα, να καθαρίσει το σπίτι και εκτός από τις ως άνω δουλειές να είναι έτοιμη κάθε στιγμή να ακούσει προβληματισμούς, ανησυχίες, λάθη, ευχάριστα, δυσάρεστα περιστατικά τόσο από τον αγαπημένο σύζυγό της, όσο και από τα παιδιά τους. Αφουγκράζεται και συμβουλεύει η μάνα. Συλλογίζεται, πώς μπορεί με τις συμβουλές της, αλλά ιδίως με το παράδειγμα της να βοηθήσει την οικογένειά της στις ποικίλες προκλήσεις της καθημερινής ζωής. Πάνω απ’ όλα, όμως, η μάνα είναι πάντα με την ευχή στο στόμα. Εύχεται διαρκώς για το καλό των παιδιών της. Προσεύχεται στο Χριστό μας, την Παναγιά μας, τους Αγίους μας να καθοδηγούν τα βήματα ολόκληρης της οικογένειας, ώστε να κάνουν το Θέλημα Του Θεού για τη σωτηρία των ψυχών τους.
Η λέξη «μητέρα» είναι μια από τις ελληνικές λέξεις που έχουν παραμείνει αμετάβλητες έως σήμερα. Μπορούμε ακόμα και μέσα από αυτό να συνάγουμε τη σταθερότητα και τη διαχρονικότητα της έννοιας της Μάνας. Και ποιά γυναίκα δεν ονειρεύεται να γίνει μητέρα ; Είναι στη φύση της γυναίκας να γεννά και να γίνεται μάνα και με μητρικά ένστικτα που υπάρχουν ήδη από την παιδική ηλικία. Βλέπουμε από μικρά τα κοριτσάκια να κρατούν στα χέρια τους μικρές παιδικές κούκλες και να τις φροντίζουν με τόση αφοσίωση. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι χωρίς τη γυναίκα δεν μπορεί να υπάρξει συνέχεια στο ανθρώπινο γένος. Κάποτε ένας ταπεινός και φωτεινός Λειτουργός Του Υψίστου είχε αναφέρει χαρακτηριστικά : « Εσείς οι γυναίκες είστε πολύ σημαντικές. Αυτό να μην το ξεχνάτε. Εσείς -τηρουμένων των αναλογιών- γεννήσατε το Χριστό μας». Πράγματι, αν δεν υπήρχε η Θεοτόκος, η Παναγιά μας, ως ευλογημένη γυναίκα, πώς θα Σαρκωνόταν ο Υιός Του Θεού , ο Υιός της Παρθένου, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός; Έτσι, πολλές γυναίκες έχουν ως πρώτο και βασικό όνειρό τους να φανερωθεί ο ητοιμασμένος από το Θεό συνοδοιπόρος στην εν Χριστώ ζωή, στην πορεία προς τη Βασιλεία Των Ουρανών και να γίνουν μ΄ αυτό τον τρόπο απλές Ελληνορθόδοξες σύζυγοι και μητέρες. Η καρδιά τους λαχταρά και φωνάζει «Μάνα! Γλυκιά Μανούλα! Γλυκιά Σύζυγος».
Μόλις, η γυναίκα γίνει μητέρα όλη της η ύπαρξη κατακλύζεται από αστείρευτη, απέραντη και πλούσια αγάπη για τα παιδιά της. Ήδη προτού γίνει σύζυγος αισθάνεται έτοιμη να θυσιαστεί για την οικογένειά της. Και όταν πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρο, τότε η θυσία, η αγάπη, η στοργή και η τρυφερότητα κατέχουν κυρίαρχη θέση στην καρδιά της Μάνας. Αγωνίζεται η Ελληνορθόδοξη Μάνα να αναθρέψει τα παιδιά που της χάρισε ο Θεός , εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Να μεγαλώσει Στρατιώτες Του Χριστού. Να τα διδάξει με το παράδειγμα της να έχουν πίστη, φόβο Θεού και να δοξολογούν και να αγαπούν αενάως το Χριστό μας. Έτσι μόνο συγκροτείται μίαν ευλογημένη Ελληνορθόδοξη οικογένεια, που κέντρο της έχει τον Χριστό μας και ακτινοβολεί το Φώς Του !
Ας αγωνίζονται οι Ελληνορθόδοξες Μητέρες να έχουν αρχοντιά Χριστού και να μεγαλώνουν Ελληνόπουλα, τα οποία θα αγαπούν και θα αγωνίζονται κι εκείνα με τη σειρά τους για το Έθνος και την Ορθοδοξία!
Ο Θεός μεθ’ ημών! Αμήν!
~ Κατάθεση ψυχής από μία φοιτήτρια της Νομικής Αθηνών ~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου