"Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ"

"Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ"  (ΜΠΟΜΠΙ ΣΑΝΤΣ)

Χαράματα Τρίτης, 5 Μαΐου 1981, ένα δραματικό ηχητικό κράμα ξυπνά τους κατοίκους των καθολικών συνοικιών του Μπέλφαστ. Θρήνοι γυναικών, φωνές οργής αντρών, ρυθμικά κτυπήματα μεταλλικών σκουπιδοτενεκέδων. Η είδηση διαδίδεται τάχιστα: Πέθανε – ώρα 1.17- ο ηλικίας 27 ετών, κοσμαγάπητος βουλευτής του IRA Ρόμπερτ (Μπόμπι) Σαντς, μετά από 66 ημέρες απεργίας πείνας στις φυλακές Μέιζ, κοντά στο Μπέλφαστ.

Ο «γελαστός Μπόμπι» είναι ο πρώτος από τους ιρλανδούς απεργούς πείνας του ‘81 που ξεψυχά. Πρώτος αυτός είχε αρχίσει, άλλωστε, απεργία πείνας στο διαβόητο μπλοκ «Η» των φυλακών Μέιζ που ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός του. Από τις 12 Αυγούστου έως τον Μάιο, εννέα ακόμη απεργοί «λιώνουν». Φράνσις Χιούζ, Πάτσι Ο’ Χάρα, Ρέιμοντ Μακ Κρις, Τζόζεφ Μακ Ντόνελ, Μάρτιν Χάρσον, Κέβιν Λιντς, Κίραν Ντόχερτι, Τόμας Μακ Άλγουι, Μάικλ Ντέβιν. Ο μικρότερος (ο Άλγουι) ήταν ηλικίας 23 ετών, ο μεγαλύτερος (ο Ντέβιν) είχε μόλις φθάσει τα τριάντα.

Ο <<εφεδρικός>> IRA για σχεδόν 3 δεκαετίες έδινε νυχθημερόν μάχες στις συνοικίες του Μπέλφαστ για την εκδίωξη των Άγγλων από την Β. Ιρλανδία και την ένωσή της με την Νότια. Απέναντί του είχε υπέρτερες αποικιοκρατικές δυνάμεις, προτεστάντες, τους αποσχισθέντες κομμουνιστές του <<αυθεντικού>> IRA, αλλά και τον δήθεν δημοκρατικό κόσμο που τους καταδίκαζε σαν τρομοκράτες.

Απ' τις γειτονιές του Μπέλφαστ, μέχρι τα υψίπεδα της Χιμάρας και το στοιχειωμένο Βαρώσι πλανάται το φάντασμα των αδικαίωτων αγώνων για Ένωση και Λευτεριά.

Ο Μπόμπι Σαντς και οι σύντροφοί του κατατάχθηκαν στο κάδρο των σύγχρονων εθνικών ηρώων, πλάι στους δικούς μας Σπυρομήλιο, Π. Μελά, Αυξεντίου, Κατσίφα κλπ.