ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΕΙΣΟΔΙΣΜΟΣ

ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΕΙΣΟΔΙΣΜΟΣ

      Θὰ διετείνετο κανεὶς πὼς ἡ παρατηρουμένη πολιτικὴ ἀναθεωρητισμοῦ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο ἐκ μέρους τῆς Τουρκίας δὲν ἔχει κατορθώσει νὰ ἐπισκιάσει τὸν διαρκοῦντα καὶ βοῶντα ἀπόηχο τοῦ συνεδρίου τοῦ γαλάζιου σημιτικοῦ συρφετοῦ. Ἐν ὅσῳ τὸ κράτος-συμμορία ἐπενδύει προκλητικὰ στὴ διαχρονικὴ ἑλληνικὴ ἐνδοτικότητα καὶ ἀνατρέπει τὸ ἐθιμικὸ διεθνὲς δίκαιο στὴ θάλασσα μὲ ἐπίβουλες συμμαχίες, στὸ ἐσωτερικὸ ἡ κυβερνῶσα παράταξη θυμήθηκε νὰ ἐμπορευθεῖ ἀνέξοδο πατριωτισμὸ ἐπιδιδόμενη σὲ μία ἐκστρατεία συσπειρώσεως τῆς δεξιᾶς της πτέρυγος, γιὰ νὰ ἀναχαιτίσει μία πιθανὴ ἐπῳαζόμενη ἄνοδο τοῦ Ἔθνικισμοῦ ἀπὸ τὴ δική της ἀνικανότητα νὰ διαχειριστεῖ τὶς ἀνεξέλεγκτες ἀφροασιατικὲς μετακινήσεις πληθυσμῶν. 

       Ἡ ὁμιλία Σαμαρᾶ στὸ συνέδριο τῆς περασμένης ἑβδομάδος δὲν στάθηκε ἁπλῶς μία τεχνητὴ ὄαση πατριωτικῆς ἀντίστασης στὰ ἐνδότερα τοῦ μπλὲ θολοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ κατέγραψε καὶ τὸν φόβο, ὁ ὁποῖος διαπερνᾷ τὸ Μαξίμου, γιὰ τὶς ῥιζικὲς πολιτικὲς ἀνακατάξεις, ποὺ ἐγκυμονεῖ ὁ λαθροεποικισμός. Ἔπρεπε οἱ παράνομες ἀφίξεις τῶν ἰσλαμιστῶν εἰσβολέων νὰ ἀγγίξουν τὶς ἑβδομήντα χιλιάδες τὸ ἑξάμηνο αὐτό, γιὰ νὰ ψελλίσει ἔστω χθαμαλῇ τῇ φωνῇ ὁ πρῴην πρωθυπουργὸς τὴ λέξη «λαθρομετανάστης», νὰ τὴν εἰσαγάγει δειλὰ στὸ πολιτικὸ λεξιλόγιο τῶν ἐφεκτικῶν πρὸς τὴν Ἀριστερὰ νεοδημοκρατῶν καὶ νὰ λησμονήσουν ὅλοι οἱ βοσκῶντες χλοοτάπητα πὼς ἡ ὄψιμη σαμαρικὴ γραμμὴ δὲν εἶναι ἡ ἐπίσημη θέση τῆς κυβερνήσεως, οὔτε κἂν τῶν «δεξιῶν» ὀρφανῶν ὕπουργῶν της, οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νὰ καταδικάσουν τὸν ἀκροδεξιὸ λαϊκισμὸ ἀφ’ ὅπου κι ἂν προέρχεται. Ἡ ἐπικοινωνιακὴ αὐτὴ τακτικὴ ἀναθερμάνσεως τῆς ἀπαξιουμένης λαϊκῆς συντηρητικῆς βάσεως ἄρχισε νὰ συνοδεύεται κι ἀπὸ γκρότεσκες ἐμφανίσεις γαλάζιων πολιτευτάδων σὲ Ἐθνικῆς χροιᾶς μνημόσυνα, ὅπως στοῦ Μακρυγιάννη, ὅπου μόλις πρὶν ἕναν χρόνο δὲν τολμοῦσαν νὰ πατήσουν φοβούμενοι τυχὸν εὔλογες ἀποδομικασίες ἀπὸ τὸ κοινό, ποὺ ἔχει ἱδρύσει μία ἄδολη παράδοση ἀποδόσεως τιμῆς στοὺς πεσόντες ἥρωες τῆς Πατρίδος καὶ δὲν ἀποβλέπει σὲ μικροκομματικὰ ὀφέλη ἀπὸ τὴ μνήμή τους. Ἀσφαλῶς, τὰ γερασμένα δημοσιογραφικὰ συστημικὰ παπαγαλάκια παρηγγέλθησαν νὰ ἐπιδαψιλεύσουν ὕμνους στὴν ὀλιγόλεπτη, ἀθόρυβη καὶ λιπόψυχη παρουσία τῶν ἔντολέων τους, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο δὲν εἶχαν τὸ σθένος νὰ καταθέσουν στεφάνι, ἀλλὰ ἐξηφανίσθησαν ὡσὰν κυνηγημένοι πρὶν τὸ πέρας τῆς ἐκδηλώσεως, ἀφοῦ ἔβγαλαν τὶς ἐπιβαλλόμενες selfies, γιὰ νὰ ὑποδυθοῦν θεατρικῶς τοὺς δεξιάρες στὰ κοινωνικὰ δίκτυα.
      Ἡ χοντροκομμένη καπηλεία, βέβαια, τῶν Ἐθνικῶν Ἰδεῶν ἔτη ἀποκηρυγμένων ἀπὸ τὸ συμπλεγματικὸ ἐκσυγχρονιστικὸ ποτάμι δὲν ἄργησε νὰ ἀπογυμνωθεῖ γιὰ μία εἰσέτι φορὰ μὲ τὴν παρασκευαζόμενη πλέον ἐπαναφορὰ τοῦ παιδοφίλου ἀφανοῦς ὑπαρχηγοῦ καὶ δεξιοῦ χεριοῦ τοῦ Μητσοτάκη, Νίκου Γεωργιάδη, στὴν ἡγεσία τοῦ κόμματος. Ἡ ἀπόφαση παύσης τῆς ποινικῆς διώξεώς του γιὰ τὸ ἀνοσιούργημα τῆς κατ' ἐξακολούθησιν ἀσελγείας σὲ βάρος ἀνηλίκων μέσα ἀπὸ τὸ αἰσχρὸ κατασκεύασμα τῆς παραγραφῆς δοκιμάζει τὰ λεπτὰ ὄρια τῆς κοινωνικῆς ἀνοχῆς, προσβάλλει εὐθέως τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν πολιτῶν στοὺς θεσμοὺς καὶ ἐπιβεβαιώνει τὴν προνομοιακὴ μεταχείριση τῶν διεφθαρμένων ἐλίτ σὲ σχέση μὲ τὸν χλευαζόμενο ἀδιαφώτιστο λαουτζίκο. Ἡ ἀνερυθρίαστη σιωπὴ τῶν γαλάζιων στελεχῶν διατρανώνει τὴν πρόστυχη συγκάλυψη, τὴν ὁποία ἀνέλαβαν ἐργολαβικὰ νὰ παράσχουν σ' αὐτὴν τὴν ἐξοργιστικὴ καὶ συνάμα ἀηδιαστικὴ ὑπόθεση, ἡ ὁποία προκαλεῖ δικαίως μία καθολικὴ κατακραυγή. Τὸ ἀξιακὸ σύστημα τῶν νοικοκυραίων, τῶν λαϊκῶν οἰκογενειαρχῶν, τῶν κανονικῶν ἀνθρώπων πάντα θὰ διαφέρει ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν φεουδαρχῶν καὶ θὰ ἀποστρέφεται τὴν ἄθλια ζωὴ τῶν ἀμοραλιστῶν νομέων τῆς ἐξουσίας, ἀποδεικνύοντας τὴν χαώδη ἀπόσταση ἀνάμεσα στὴ φιλελεύθερη ἐλίτ καὶ τὴν ἐθνολαϊκὴ πλειοψηφία.
    Δὲν χωρεῖ ἀμφιβολία πὼς ὁ ἀπεργαζόμενος γαλάζιος εἰσοδισμὸς στὸν Πατριωτικὸ Χῶρο πλαγιοκοπεῖ τὸ ζωτικὸ περιβάλλον ὅλων ἡμῶν τῶν ἐλευθεροφρόνων Ἐθνικιστῶν, παραπλανεῖ τὸν κόσμο ὡς πρὸς τοὺς αὐθεντικοὺς ἐκφραστὲς τῶν ἁγνῶν Ἐθνικῶν Ἰδεῶν καὶ ἀπειλεῖ κατ' ἐπέκταση τὴν επιβίωση τῆς Φυλῆς καὶ τῶν ἰδανικῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Πρέπει νὰ γίνει ἀντιληπτὸ πὼς τὰ στρατόπεδα συγκρούσεως ἔχουν διαμορφωθεῖ σὲ δύο, ἀπὸ τὴ μία παρατάσσονται οἱ ἀπόστολοι τοῦ μαρασμοῦ, τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ τοῦ μηδενισμοῦ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ δυνάμεις τῆς ταυτότητος καὶ τῆς Πίστεως, οἱ ὁποῖες φέρουν τὸ ἱερὸ καθῆκον νὰ μὴν σφαγιαστεῖ ἡ Πατρίδα στὰ χέρια τῶν πρώτων.
                                         Νικολοῦ Ἰ. Πέτρος