Μέσα στο ζοφερό έτος που διανύουμε ένα από τα ελάχιστα θετικά μηνύματα ήρθαν από ένα χώρο που οι περισσότεροι θεωρούσαμε ολοκληρωτικά αλωμένο από το νεο μαρξιστικό κατεστημένο.
Συγκεκριμένα μετά από πολλά χρόνια είδαμε στην τηλεόραση, το μέσο που επηρεάζει όσο τίποτα τις πλατιές μάζες, μία σειρά με πατριωτικό περιεχόμενο.
Η τηλεοπτική μεταφορά του Κόκκινου Ποταμιού, του εξαιρετικού ομώνυμου βιβλίου, προσέφερε επιτέλους ένα έργο χωρίς ανηθικότητες, διαστροφές, ξενικά πρότυπα.
Πρώτη φορά προβλήθηκαν ήρωες που κινούνται αντίθετα από τα επικρατούντα ρεύματα.
Ήρωες όπως ο Μίλτος που άφησε μια λαμπρή σταδιοδρομία στα μεγάλα ευρωπαικά κέντρα για να πολεμήσει εθελοντικά στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Όπως ο Θέμης που έφυγε νέος από το χωριό του στον Πόντο για να γίνει Μακεδονομάχος και όταν επέστρεψε ποτέ δεν υποτάχθηκε στην τυρρανία των κεμαλικών.
Όπως η Ιφιγένεια, που άφησε το πολυτελές Παρίσι για να στηρίξει την διωκόμενη οικογένειά της στην Πόλη.
Όπως, ο επίσκοπος Θεόκλητος που θυσιάστηκε για το ποίμνιό του.
Όπως η Βασιλική που συμβολίζει ένα πρότυπο γυναίκας-ηρωίδας άγνωστο στις μέρες μας.
Κυρίως, όμως, μιλάμε για ένα έργο που σε μια εποχή αποδόμησης παρουσιάζει την ιστορία όπως ακριβώς είναι.
Σήμερα, καθώς και την ερχόμενη Κυριακή και Δευτέρα, προβάλλονται τα τελευταία επεισόδια.
Όλα τα προηγούμενα υπάρχουν στο youtube.
Οφείλουμε όλοι να προωθήσουμε σειρές όπως το Κόκκινο Ποτάμι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου