Σταδιακὰ ἡ ἀντίληψη αὐτὴ ἀναπροσαρμόστηκε, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσει συνάμα τὸν σχεδιασμὸ γιὰ μετάλλαξη τῆς Ἐθνικῆς μας κοινωνίας σὲ μία πολυφυλετικὴ βαβέλ. Οἱ ἴδιοι, ποὺ ἀποπτύουν ὡς βδελύγματα τὶς μαθητικὲς παρελάσεις καὶ φωνασκοῦν ὑστερικῶς γιὰ τὴν κατάργησή τους, χύνουν ποταμοὺς δακρύων ἀπὸ συγκίνηση, ὅταν κάποια ἔπηλυς μαθήτρια μὲ μποῦρκα φέρει τὴν ἑλληνικὴ σημαία. Τὰ μέσα μαζικῆς πλύσεως ἐγκεφάλου πανηγυρίζουν στὴ θέα τῆς συμμετοχῆς ἔγχρωμων ἀλλοεθνῶν στὶς παρελάσεις καὶ μὲ χαζοχαρούμενη διάθεση μᾶς πλασάρουν πόσο ὑπέροχο καὶ παραμυθένιο εἶναι νὰ ἀντικρίζουμε μία μαντηλοφορεμένη μουσουλμάνα σημαιοφόρο νὰ «τιμᾷ» τὴν ἱστορία τῶν προγόνών μας. Μπρόστά της ὅλα τὰ Ἑλληνόπουλα σβήνονται στὴν ἀφάνεια καὶ τοὺς παρατεταμένους ἀλαλαγμοὺς γιὰ τὴν ἀλληλεγγύη τῶν λαῶν. Δὲν ἔχουν καμμία ἀξία, γιατὶ ἀντιπροσωπεύουν τὴ ῥατσιστικὴ κοινωνία τῆς ὁμοιομορφίας, ἐνῷ ἐκείνη αὐτὴν τῆς προόδου καὶ τῆς διαφορετικότητος, ὅπως τὴν ὀραματίζονται τὰ δίκτυα Οpen Society τοῦ Σόρος καὶ οἱ ἐγχώριοι ἐθνομηδενιστές.
Ἡ σημαία μας, ὅμως, δὲν εἶναι οὔτε καραβόπανο οὔτε τέντα γιὰ τὴν ἥλιο, γιὰ νὰ τὴν σηκώνει κανεὶς ὅπου καὶ ὅποτε γουστάρει. Ἐτυμολογικῶς ἀποτελεῖ τὸ «σημεῖον» μας, ἤτοι αὐτὸ ποὺ μᾶς σημαίνει, νοηματοδοτεῖ καὶ ὑποστασιάζει μέσα στὸν χρόνο καὶ μᾶς καθιστᾷ ξεχωριστοὺς καὶ ἀνεπανάληπτους ὡς σύνολο μὲ κοινοὺς προγόνους. Τὰ στοιχεῖα της συγκροτοῦν τὴν ἔθνική μας ταυτότητα καὶ μᾶς διαφοροποιοῦν αὐστηρῶς ἀπὸ ἄλλες ὀντότητες ἢ κατασκευάσματα. Γιὰ νὰ ὑψώσει κανεὶς τὴν ἱερότητά της μὲ πραγματικὴ εὐθύνη καὶ εὐλαβικὴ συστολή, δὲν εἶναι ἱκανοποιητικὴ μία γενικὴ καὶ ἀόριστη αἴσθηση ἑλληνικότητας. Απαιτεῖται βαθιὰ ἐν βαπτίσματι πίστη στὸν ὑφασμένο Σταυρὸ καὶ ἕνας ἰσχυρὸς καταγωγικὸς ψυχικὸς δεσμὸς μ' αὐτοὺς ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ τὸ διαχρονικὸ αἰτούμενο τῆς Φυλῆς μας «ἘΛΕΥΘΕΡΙΑ Ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ» , τὸ ὁποῖο σχηματίζεται στὶς ἐννέα λευκὲς καὶ κυανὲς λωρίδες δηλοῦσες τὴν ποτισμένη μὲ τὸ αἷμα τῶν παππούδών μας ἑλληνική γῆ. Ἡ ἐγκύκλιος τῆς κυρίας Κεραμέως μπορεῖ νὰ ξηλώνει τὴ συμπλεγματικὴ συριζαϊκὴ κλήρωση καὶ νὰ ἀποκαθιστᾷ πράγματι τὸν ἀριστοῦχο ὡς ὑπόδειγμα κοσμίου συμπεριφορᾶς καὶ κοινωνικῆς ἐπιτυχίας. Ὅμως, δὲν δείχνει νὰ σέβεται τοὺς ἀγῶνες τῶν Πατέρων τοῦ Γένούς μας γιὰ Ἐλευθερία στοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους υἱοὺς καὶ κόρές τους καὶ τὴν ἐπιθυμία τους νὰ ἐγκαταστήσουν τοὺς κατιόντές τους ὡς μοναδικοὺς φυσικοὺς δικαιούχους τοῦ Ἐθνικοῦ μας συμβόλου, ἀλλὰ τὸ ἀντιλαμβάνεται χρηστικὰ ὡς τρόπαιο πρὸς τέρψη ἐγωτικῶν φιλοδοξιῶν.
Ἔτσι, ἡ ἀπάντηση στὸν κύριο Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος μεταφέρει καραβανιὲς λαθρομεταναστῶν στὴν ἐνδοχώρα, ἐνσωματώνει στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ξενόφερτα ἀνήλικα καὶ δηλώνει ὑπερήφανος νὰ δεῖ κάποια στιγμὴ «προσφυγόπουλο» νὰ σηκώνει τὴν ἑλληνική σημαία, ἐπιβάλλεται νὰ ἔρθει ὡς μία νέα ἀνεξάρτητη πατριωτικὴ κυβέρνηση, ἡ ὁποία θὰ ἐπανορθώσει τοὺς τραυματισμένους θεσμούς, οἱ ὁποῖοι χαλυβδώνουν τὴν Ἔθνική μας ἑνότητα καὶ μαρτυροῦν τὴ φυλέτική μας συνέχεια. Αὐτὴ θὰ θεσπίσει ἀποφασιστικὰ διπλὸ κριτήριο γιὰ τὴν ὕψωση τῆς σημαίας μας στὶς παρελάσεις, τόσο τῶν βαθμῶν ἐπιδόσεως ὅσο καὶ τῆς ἐθνικότητας, ὥστε σὲ κάθε Ἐθνικὴ ἐπέτειο καὶ εἰδικότερα ἐν ὄψει τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, τὴν ὁποία ἑορτάζουμε αὐτὲς τὶς μέρες, ὁ σημαιοφόρος κάθε σχολείου νὰ ἀποτελεῖ ἀξιοζήλευτο πρότυπο ὄχι μόνον ἀρίστου μαθητοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐναρέτου Ἕλληνος, ὁ ὁποῖος σὲ κάθε κυματισμὸ τοῦ Ἐθνικοῦ μας συμβόλου νὰ θυμᾶται τὸ ἔνδοξο ''ΟΧΙ'' τοῦ Πατέρα τῆς Νίκης Ἰωάννου Μεταξᾶ καὶ τὸ χρέος του νὰ ἀποδειχτεῖ ἄξιος συνεχιστὴς τοῦ ἀναστήματός του. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου