Που πήγε άραγε η Ελληνική Ψυχή; Η ψυχή εκείνη που δεν λύγισε στις Θερμοπύλες, που δεν λύγισε στην Πύλη του Ρωμανού ούτε στο Μανιάκι; Που πήγαν εκείνοι οι Έλληνες που προτιμούσαν τη Δόξα από την ατίμωση και τη Νίκη του ήθους από την ήττα της δειλίας; Για τον Έλληνα από την αρχαιότητα μέχρι και τις μάχες της ηρωικής ΕΛΔΥΚ στη μαρτυρική μας Κύπρο, αξία είχε η επιβίωση του Έθνους και η ανάπτυξη του πολιτισμού. Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος έδωσαν το αίμα τους πριν 200 χρόνια οι Ήρωες της Επανάστασης. Και σήμερα οι γνήσιοι απόγονοί τους πολεμούν την Πίστη και την Πατρίδα; Τι λόγο άραγε θα δώσουμε σε εκείνους τους Ήρωες και κυρίως στον Αρχηγό και Θεό της Πίστεως μας, όταν Τον αντικρίσουμε στο ιερό βήμα της ομολογίας; Ότι παραδώσαμε το διαμάντι του κόσμου, το Άλας της Γης, την Ελλάδα, ένα κομμάτι γης προδοσιών, κερδοσκοπίας, ατομικισμού, φιληδονισμού, χωρίς αξίες και ιδανικά; Ήρθε η ώρα να Μετανοήσουμε σαν Γένος για τις επιλογές και τη ζωές μας. Ήρθε η ώρα να ξαναφέρουμε στο επίκεντρο τη ζωής μας και της Ελληνικής μας Ψυχής το τρίπτυχο που σημάδεψε την πολυχιλιετή Ιστορία του Έθνους μας: ΠΑΤΡΙΔΑ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ !
Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου